Artikel AD: Vraag wat is jouw verhaal?

 

Waar komt zij vandaan, willen nogal wat mensen weten van de Rotterdamse schrijfster en bestuurskundige Shantie Singh. Zij tipt de nieuwsgierigen een andere vraag te stellen. 

 

In het Afghaanse restaurant Helai in Rotterdam stopt een vrouw bij mijn tafel. ‘Mag ik je wat vragen? Waar kom je vandaan?’ Ik staar in het gezicht van de voor mij onbekende vragensteller. In een paar seconden passeren in m’n gedachten diverse antwoorden de revue:

1. Ik kom uit mijn moeder (beetje flauw). 2. Ik ben een wereldburger en voel me het meest vertrouwd in Rotterdam. Net als de stad ben ik voortdurend onderweg naar mijn uiteindelijke bestemming. Nederland is mijn land. Uiteindelijk zeg ik tegen haar: ‘Gewoon van hier.’

Ze fronst, want dat bedoelde ze niet. ‘Waar kom je écht vandaan?’ Ik geef antwoord zoals zij van mij verlangt. Ik leg uit dat mijn ouders uit Suriname komen en mijn voorouders uit India. 

Almelo

Maar dan ga ik door op mijn manier. Ik vertel haar dat ik in Almelo ben geboren en inmiddels al jaren in Rotterdam woon. Het verhaal is dus echt anders dan ze had gedacht. 

De onbekende vrouw denkt over mijn antwoord na. Mijn gedachten dwalen weg. Ik was tien jaar. De eerste keer dat ik hoorde spreken over het ‘ons’ in Nederland. De eerste keer dat ik daar duidelijk buiten werd geplaatst. Ik was op een camping.

Jullie bruine kleur geeft af.

Mijn zusje en ik maakten kennis met Dylan. Dylan werd een beetje verliefd op ons allebei. Met een groep kinderen aten we aan het einde van de dag pannenkoeken. Na afloop ruimden we op. ‘Jullie kunnen ons niet helpen, anders wordt het afwaswater vies. Jullie bruine kleur geeft af. Van ons niet.’ Lachsalvo’s om ons heen. Het gezellige woord ‘ons’ ontdaan van onschuld. Mijn zusje en ik hoorden daar kennelijk niet bij.

In 2018 stond er in de Volkskrant een recensie over het restaurant waar ik nu zit. Een positieve recensie. Toch struikelde ik over dat ene woordje ‘ons’ uit een zin. Er stond: ‘In de Afghaanse keuken zien we gerechten, smaken en bereidingswijzen die ons bijna Grieks voorkomen (…).’ Wie is ‘ons’?

Onschuldig

Zo onschuldig en waarschijnlijk onbewust, maar toch lijkt het weer op een groep dat zichzelf kan beschouwen of beschouwt als de standaard, als het ‘ons’, en daardoor sneller aan anderen ‘buiten dat ons’ vraagt: ‘waar kom jij (echt) vandaan?’

Kan het anders? We kunnen ons ook realiseren dat we allemaal verhalen zijn. We dragen verhalen, we zijn verhalen, en van daaruit kunnen we onze verhalen op gelijkwaardige wijze met elkaar delen. Dus in plaats van ‘waar kom je vandaan?’ Vaak gevolgd door ‘waar kom je echt vandaan?’ kunnen we ook uitdragen: ‘Ik ben een verhaal’ gevolgd door ‘Wat is jouw verhaal?’ En op z’n Rotterdams krijg je dan: ‘ik ben een story, wat is jouw torie?’

Zie het originele artikel op: https://www.ad.nl/rotterdam/vraag-niet-waar-kom-je-vandaan-maar-wat-is-jouw-verhaal~a021aedd/?referrer=https://www.google.nl/