Essay Anil Ramdas in Dat wij Zongen
Tijdens de 10e editie van de Caraïbische Letterendag vond de boekpresentatie plaats van “Dat wij zongen”, samengesteld door Julien Ignacio, Raoul de Jong en Michiel van Kempen. Een belangrijke bloemlezing waarin twintig hedendaagse schrijvers een lans breken voor de Caraïbische literatuur. Het boek is helemaal gewijd aan ‘onze grote voorlopers’. Twintig schrijvers hebben zichzelf de vraag gesteld: wie zijn onze helden?
Met deze bundel willen we een plek geven aan stemmen van toen waarvan we denken dat ze bewaard, gekoesterd, en vooral gelezen moeten blijven worden in de toekomst. Mijn essay en gekozen fragment is gewijd aan Anil Ramdas. Waarom?
Gisteren op het podium vertelde ik dat het werk van Ramdas ervoor zorgde dat ik me niet langer onzichtbaar voelde in het land waarin ik ben geboren. Door zijn werk wist ik dat ook mijn verhaal, mijn geschiedenis, literaire waarde heeft. Meer weten hierover? Koop het boek voor het hele essay en fragment, en de stukken van de 19 andere auteurs.
Het event, de sprekers, de organisatie en alle aanwezigen maakten veel indruk. Zoveel mensen die zich al jaren inzetten om deze verhalen door te geven, de waarde ervan vast te leggen, deze stemmen een podium te geven en daar lang niet altijd de verdiende erkenning en aandacht voor krijgen. Maar wat is het belangrijk!Wat ben ik blij dat deze bloemlezing er is. Het sluit ook zo goed aan bij wat we doen met ons feministisch schrijfcollectief. Mijn Fixdit-collega Sanneke van Hassel schreef voor de bloemlezing een belangrijk stuk over het werk van auteur Ellen Ombre.