Recensie De Kier - Hebban
Wanneer een vermiste jonge Rotterdamse moeder dood wordt aangetroffen, storten de media zich op de zaak. De vrouw zou door toedoen van haar man en familie volledig geïsoleerd zijn geweest van de buitenwereld.
De pers haalt hard uit: Waar faalde de hulpverlening? Wie is politiek verantwoordelijk? Duidelijk is dat onder de radar van alle officiële instanties een groep ‘verborgen vrouwen’ leeft.
Van de gemeente wordt daadkracht geëist.
De hindoestaanse Uma, rijzende ster in het ambtenarenapparaat, krijgt de opdracht om tot die laag door te dringen. Hoe dieper ze komt, hoe complexer het probleem en hoe harder ze met onvrijheid en dwang in haar eigen relatie wordt geconfronteerd.
Recensie van Jeanne op Hebban *****
"Met veel kilometers in maatschappelijk werk en beleidsadvies in de benen kan ik dit boek van harte aan aanbevelen. En wel hierom:
Het verhaal gaat over (verborgen) vrouwen, die we niet zien, maar misschien wel zouden willen zien.
Het boek gaat ook over vrouwen, die we missen in het dagelijks bestaan.
Dat wil zeggen, ze zijn niet zichtbaar, we horen en zien ze niet of nauwelijks. Omdat ze niks mogen, van de man en/of de familie! Soms mogen ze zelfs niet even of alleen naar buiten! Hun wereld is klein met alle gevolgen voor henzelf en hun kinderen.
De auteur put uit haar eigen ervaringen als ambtenaar in Rotterdam en doet daarmee een realistische boekje open over onderbelichte maatschappelijke kwesties en intrige. Naast de realistisch beschreven ervaringen van de hoofdpersonen verhaalt de schrijfster daarmee herkenbaar, over werken in een ambtelijke en politieke omgeving.
Een goed leesbaar en onderhoudend boek, eigenlijk voor iedereen die een inkijkje wil, in grote stadskwesties.
De romantische en op kunst gerichte insteek maakt het boek nog leuker. Lezen maar!"
Recensie van Merel Kuitert op Hebban ****
"Shantie Singh is van alle markten thuis als schrijfster, columnist, fashion-icoon en glambtenaar van Rotterdam. Na haar eerdere boek Vervoering keert ze in 2020 terug met haar roman De Kier, over huiselijk geweld, culturen, emancipatie en kunst in Rotterdam.
De Kier vertelt het verhaal van verschillende mensen. Allereerst is er Uma, die qua ambities en afkomst lijkt op de schrijfster zelf. Uma is een rijzende ster in het ambtenarencircuit van Rotterdam die zich inzet voor de emancipatie van vrouwen en het tegengaan van huiselijk geweld. Daarnaast is er Sid, de minnaar van Uma en tevens ambtenaar in Rotterdam, die zich om Uma bekommert en achter haar staat. Het 
De schrijfstijl van Singh is apart en voornamelijk beschrijvend. Het plot is namelijk niet heel spannend, maar de manier waarop de gebeurtenissen worden beschreven is bijna poëtisch te noemen. Wanneer Sid of Uma een wandeling maken door Rotterdam maakt dat gevoelens en gedachten bij hen los en kun je je een goede voorstelling maken van de omgeving. Het is bijna Rotterdamse proza te noemen.
‘Strepen grijs en oranje vormen de treden naar de ochtend. Zo’n onwaarschijnlijk moment waarop de stad stilvalt. Auto’s in parkeervlakken, als dieren in een stal.’
De Kier bevat vele maatschappelijk relevante onderwerpen. Culturele minderheden komen aan bod, evenals huiselijk geweld, maatschappelijke hulp en feminisme. Dit komt echter niet geforceerd over, dankzij het feit dat Singh haar research gedaan heeft en het verhaal gebaseerd heeft op ontwikkelingen en gebeurtenissen in Rotterdam . Daarnaast is Singh, net als hoofdpersonage Uma, zelf een zogenaamde ‘glambtenaar’ in Rotterdam en was het misschien niet lastig voor haar om zich in te leven in het personage.
Zoals eerder benoemd, is het plot niet om naar huis te schrijven. In de essentie gebeurd er niet veel, hoewel de dingen die er gebeuren, zoals het breken van Uma met haar banden, belangrijk zijn. Het plot van De Kier is echter ondergeschikt aan de belangrijke boodschappen die het verhaal meegeeft. Het maken van je eigen toekomst, je kracht terugvinden, het belang van maatschappelijke hulp bij het empanciperen van minderheden en meer. Het feit dat de schrijfster je laat nadenken en weet te raken met haar woorden, is hierdoor belangrijker dan het daadwerkelijke verhaal. Wellicht niet een roman die iedereen aanspreekt, maar wel een maatschappelijk relevant en prachtig geschreven stuk proza ."