Interview Vers Beton: “Samen op het podium heeft iets magisch”

Haar creatieve kant, zijn voorliefde voor een goed gesprek. Met Talk-Theater gooien Shantie Singh en Munish Ramlal talkshow, theater, dans en literatuur op één grote hoop. Jasmine Foullani voelde hen aan de tand over deze nieuwe programmareeks.

Shantie Singh wilde altijd danseres worden, maar ging bestuurskunde studeren en werd schrijver. In 2014 verscheen haar debuutroman Vervoering, over vier generaties Hindoestanen op drie verschillende continenten. Samen met partner en ‘gespreksmaker’ Munish Ramlal schuift ze aan voor het interview. Munish vertelt gepassioneerd over de eerste keer dat hij Shantie ontmoette in de tijd dat zij als danseres nog regelmatig op het podium stond. Hij was bestuurslid van een danscentrum en viel als een blok voor haar opvallende verschijning. Het stel is inmiddels al heel wat jaren getrouwd, maar de verliefdheid spat er nog steeds van af.

Tijdens een optreden in het Belvédère Verhalenhuis ontdekten Shantie en Munish ook een klik op het podium. In een volle zaal kwamen de poëtische voordrachten van Shantie en de vrolijke presentatie van Munish bij elkaar. De positieve reacties die volgden, waren voor het stel het laatste duwtje in de rug om samen te werken aan een eigen concept. Het resultaat: Talk-Theater, waarin maatschappelijke discussies afgewisseld worden met dans, literatuur, theater en muziek. De eerste editie vindt op 31 maart plaats in het Bibliotheektheater.

Een combinatie van een theater- en talkshow, waar komt dat idee vandaan?

Shantie: “Tijdens mijn boekpresentatie in het Bibliotheektheater koppelde ik literatuur al aan andere kunstvormen zoals optredens, dans en voordrachten. De bibliotheek was geïnteresseerd in nieuwe ideeën, en dat zette ook ons ook weer aan het denken.”

Munish: “Het idee zat al veel langer in ons hoofd.  Shantie is van het creatieve en ik houd van een goed gesprek. In Talk-Theater komt dat samen. Als wij samen op het podium staan, gebeurt er iets magisch. Dat voelen we zelf heel sterk en dat krijgen we ook te horen van het publiek.”

Shantie: “Er zijn al veel talkshows waarin verschillende meningen over en weer schieten. Vaak mis je dan toch de verdieping. Bij Talk-Theater is dit wel de inzet. We vinden het belangrijk om een diversiteit aan mensen te presenteren. In Rotterdams worden vaak de usual suspects uitgenodigd, terwijl er zoveel nieuw talent rondloopt dat nog geen podium heeft. Daarom hebben wij bijvoorbeeld de jonge danseres Omani (o.a. bekend van SYTYCD, red.) gevraagd om op te treden tijdens de eerste editie.”

Het klinkt alsof het jullie vrij kritisch zijn over de Rottterdamse cultuursector.

Shantie: “Wij gaan wel eens naar debatten en lezingen, maar constateren dan vaak dat de diversiteit van Rotterdam niet terug te zien is in het publiek. Rotterdam is één van de meest cultureel diverse steden ter wereld. We zouden willen dat je diezelfde multiculturaliteit terugziet op het podium en in het publiek.”

Waarom vinden jullie dit zo belangrijk?

Munish: “Kijk, de cultuursector wordt ook gefinancierd door de belastingbetaler. Het is geen privaat feestje en het gaat dus ook om ons geld. Er moet dan ook wel een verbinding zijn tussen dat publieke geld, het aanbod en het publiek.”

Shantie: “Ik denk dat de gevestigde orde in de cultuursector wel wil, maar niet altijd weet hoe en in welke vorm zij diversiteit kan bieden. Dat wil niet zeggen dat wij het finale antwoord hebben. Ook voor ons is het een zoektocht.”

Welke tips hebben jullie voor die ‘gevestigde orde’?

Shantie: “Zelf vind ik diversiteit normaal, maar dat dit voor anderen niet zo is, geeft wel te denken. Ik vind het belangrijk dat wij met Talk-Theater zorgen voor verbindingen tussen verschillende werelden in de stad. Dit gaat voor ons automatisch. Zo werken we voor de overheid, in de literaire wereld, de kunst- en de cultuursector. Op onze familiefeesten lopen allerlei soorten opleidingen en beroepen door elkaar, maar in de praktijk blijven die verschillende werelden te vaak van elkaar gescheiden. Door het opzetten van Talk-Theater kunnen wij zelf onderwerpen agenderen. Het mooiste is als de show een weerspiegeling is van de stad.”

Is dat jullie enige doel?

Munish: “Nee, ons voornaamste doel is aanzetten tot nadenken en mensen raken. Bijvoorbeeld door bijzondere verhalen op een inlevende manier te vertellen. We hopen dat het publiek in vervoering wordt gebracht en we food for thought mee kunnen geven, ook na de show.”

Voor meer info: www.talktheater.nl